शनिवार, 16 मार्च 2013
रविवार, 24 फ़रवरी 2013
सोमवार, 7 जनवरी 2013
याद
आज भी याद आता है मुझे वो बिता हुआ लम्हा .........
जब पास आकार तुमने कहा था मैं सिर्फ और सिर्फ तुम्हारा हूँ |
यादों में तेरी आहे भरता हैं कोई,
हर साँस के साथ तुझे याद करता हैं कोई,
मौत सच हैं एक दिन आनी हैं लेकिन,
तेरी याद में हर रोज़ मरता हैं कोई
ProtilMania.cz - Obrázky a citáty na profil Lide.cz
गुरुवार, 3 जनवरी 2013
संकल्प
हम मागे सुरक्षा माँ-बहनोकी तो
कहलाये ..... आमोवादी ???
हम अपना रक्त बहाये माँ भारतीके काज,
कहलाए .....भगवा आतंगवादी ???
वो लूटे इज्जत माँ-बहनोकी तो
खुदकों बताते ..... लेला-मजनू .... ।
वो नोच-नोच खाये माँ भारतीको,
फिरभि खुदकों बताये..... गाधिवादी ... ।
आज पता चला मुजे एसे थे
गाधि/लेला-मजनू ओर आमोवादी ,
नहीं बनना मुजे लेलाका मजनू या गाधि ,
बनके स्वयं रक्षक करनी हे रक्षा ,
माँ-बहेनो की ओर माँ भारति की , , ,
अब ऋण हे चुकाना उन माँओ का जिसने
अपना रक्त पिलाके किया मेरा पालन-पोसन ,
अब ऋण हे चुकाना उन बहेनोका जिसने
की हे रक्षा मेरी कलाईयोपे बाधके राखी , ,
देना हे बलिदान अबतों देना हे बलिदान , , , , ,
अब चाहे मे अनिल भारीय कहलाया जाऊ
आमोवादी या कहलाया जाऊ भगवा आतंगवादी , , , , , ,
===== ॐ जय श्री माँ भारती ॐ =====
अनिल भारतीय
ProtilMania.cz - Obrázky a citáty na profil Lide.cz
गुरुवार, 27 दिसंबर 2012
दोस्ती
जुज तेरे कोई भी दिन
रात ना जाने मेरे ,
तू कहाँ है मगर ऐ
दोस्त पुराने मेरे..!!!
मायूस हो गया हूँ मै
जिंदगी के इस सफर से ,
मकसद की मोहब्बत और
मतलब की दोस्ती ,,!!
>>>>
भूलकर भी हमसे हमसे
कोई भूल हो जाये
त उसे भूल समझकर
भुला देना ,
लेकिन भुलाना सिर्फ
भूल को
कभी हमे न भुला देना......
>>>>
शमा जिस आग में जलती
है नुमाईश के लिए,
हम इसी आग में
गुमनाम से जल जाते हैं,
जब आता है मेरा नाम
तेरे नाम के साथ,
जाने क्यूँ लोग मेरे
नाम से जल जाते हैं ?
मंगलवार, 25 दिसंबर 2012
સપનાંની દુકાન
લઈ લો બે ચાર, ખોલીને બેઠો છું હું સપનાંની દુકાન;
ગમ હો કે ખુશી, મારે હર ચહેરા પર જોવી છે મુસ્કાન.
સપ્તરંગી સપનાંની આપ લે કરતો રહું હું સાવ સહજ;
સોદો કરું એવો હું જેમાં ન કોઈ નફો ન કોઈ નુકશાન.
સજાવો તૂટેલ દિલને, સજાવો સુના સુના મનને, ઘરને;
સપનાંના સરનામાં વિનાનું ઘર બની જાય છે મકાન.
ક્યારેક ખુલી આંખે જોઓ તો કદી જુઓ બંધ આંખોએ;
જોતા જો શીખો સપનાંઓ, દૂર થઈ જશે બધી થકાન.
સુહાના સપનાંને સથવારે હંકારે નટવર રથ જિંદગીનો;
બનાવી સપનાંને સારથિ સોંપી દો તમે જિંદગીનું સુકાન.
જિંદગી હિસાબ માંગે છે... નટવર મહેતા
આ જિંદગી જાલિમ છે, હર પળનો એ હિસાબ માંગે છે;
જુવાની છે, ખુલ્લી આંખોમાં એક હસીન ખ્વાબ માંગે છે.
સાવ ખોટી રકમ માંડીને બેઠો હતો હું પ્રેમની પાટી પર;
ભણીગણીને થાક્યો ને સનમ હવે સાચો જવાબ માંગે છે.
લૅપટોપ,આઈ પેડ,આઈ પૉડ ને ઇન્ટરનેટના કળિયુગમાં;
આજે ક્યાં કોઈ પેલી ભૂલી વીસરાયેલ કિતાબ માંગે છે?
નથી પુરી થવાની ઘનઘોર આકાશની એક અધૂરી ઇચ્છા;
અમાવાસ્યાની રાતે એ એક ઝળહળતો માહતાબ માંગે છે.
આશિકી અંગૂરની બેટી ય કેવા કેવા ખેલ ખેલાવે છે યાર!
આશિક એનો સવાર સાંજ નિશ દિન બસ શરાબ માંગે છે.
મારા ઘરનો આયનો મને ઓળખવાની ના પાડે છે હવે;
ઓળખવા પહેલાં એ મારા ચહેરા પરનો નકાબ માંગે છે.
મારો જિગરી કેટલો ભોળો છે શું કહું હું મિત્ર, એના વિશે?
મારી કતલ કરવા એ મારી પાસે જ અસબાબ માંગે છે.
નટવર તું કેવો છે? સમજાતી નથી કોઈને તારી મનીષા;
હર હાથિયા થોર પાસે તું કેમ મઘમઘતું ગુલાબ માંગે છે?
દિલમાં ચણી દીધો....નટવર મહેતા
ન જાણે કઈ વાતનો બદલો એમણે ગણી ગણી લીધો;
જીવતોને જીવતો એમણે એમના દિલમાં ચણી દીધો.
હજુ ય મારા પ્રેમની થોડી આડ અસર છે એમના પર;
વીસરાયેલ ગીતની માફક તન્હાઈમાં ગણગણી લીધો.
આસપાસ ઊડતો રહેતો હતો હું ય વહેતો વાયરો બની;
એમના ઉષ્માભર્યા શ્વાસોશ્વાસમાં એમણે મને વણી લીધો.
નજર મેળવી એક અદાથી ઝુકાવી નજર એમણે એવી;
ઇતિહાસ આખેઆખો પ્રેમનો એ પળમાં મેં ભણી લીધો.
રાતભર વાવ્યા રાખ્યા સપના સુહાના મેં સહવાસના;
સવારે સવારે કંકુવર્ણો ઉજાગરો આંખોમાં લણી લીધો.
ખુશ ન થા નટવર, તું એમના એ મોઘમ ઇશારા પર;
જતા જતા આખરી વેળાએ જે એમણે તારા ભણી કીધો.
હું તને જવા દઈશ; નટવર મહેતા
તારે જવું જ હોય તો સનમ, હું તને જવા દઈશ;
પછી મારી જે દુર્દશા થવાની હોય એ થવા દઈશ.
લગાવી છે તેં જે પ્રેમ અગન મારા તન બદનમાં;
તારી ગેરહાજરીમાં હું ય એને વધારે હવા દઈશ.
બેશક તેં જ મનગમતાં દૂઝતા જખમો આપ્યા છે;
કહે સનમ,ક્યારે તું મને એની અકસીર દવા દઈશ.
ન પૂછ સનમ, શું કરીશ હું તારા વિના જિંદગીભર;
યાદમાં તારી ખુદને આંસુની નદીમાં તરવા દઈશ.
એમ કંઈ સાવ સરળતાથી હારે એવો નથી નટવર;
હું ય જોઉં છું જિંદગી તું કેટલા દુઃખ અવનવા દઈશ?
ચૂપકે ચૂપકે...નટવર મહેતા
કરે છે એ તો બધું કામ ચૂપકે ચૂપકે;
લઈ રહી છે મારું નામ ચૂપકે ચૂપકે.
નજરોથી ભરે,ક્યારેક સુકા અધરોથી;
કરું છું હું ખાલી એ જામ ચૂપકે ચૂપકે.
જોતો હતો રાહ એના એક ઇશારાની;
મોકલાવ્યો એણે પેગામ ચૂપકે ચૂપકે.
નીકળે રૂમઝૂમતી મતવાલી ચાલે એ;
જુએ આખે આખું ગામ ચૂપકે ચૂપકે.
તીર નજરના ચલાવે તીરછા તીરછા;
કર્યું છે કામ મારું તમામ ચૂપકે ચૂપકે.
દિવસ ગુજરી જાય છે એની યાદમાં;
વીતે હર બોઝિલ શામ ચૂપકે ચૂપકે.
કહે રાધા, ચેન મારું ચોરે છે એ તો;
ન વગાડ બંસરી શામ,ચૂપકે ચૂપકે.
આ મરજ ઇશ્કનો છે એવો ઓ દોસ્તો;
કરી દે જીવવાનું હરામ ચૂપકે ચૂપકે.
હતો ત્યારે હતો મશહૂર નટવર બહુ;
થયો બદનામ સરેઆમ ચૂપકે ચૂપકે.
હારવું પડે છે અહીં...= નટવર મહેતા
કદી કંઈક જીતવા કંઈક હારવું પડે છે અહીં;
કોણ વીસરી ગયું છે? સંભારવું પડે છે અહીં.
લખતા લખતા નથી લખાતું યાર એમ કંઈ;
શું લખવું ન લખવું એ વિચારવું પડે છે અહીં.
એક વાર લખી વારંવાર ભૂસ્યું છે દોસ્ત અમે;
વિધિના લેખને દોસ્ત, મઠારવું પડે છે અહીં.
અગન દિલમાં લગાવીને ચાલી ગયા છે કોઈ;
આંસુઓ સિંચી એ આગને ઠારવું પડે છે અહીં.
ધારણાઓ બધી સાચી નથી હોતી તો શું થયું?
એક તો પડશે સાચી એમ ધારવું પડે છે અહીં.
શ્વાસ લેવાને છોડવાથી જિવાતું નથી નટવર;
જીવવા કાજ ક્યારેક ખુદને મારવું પડે છે અહીં.
કેવી રીતે બદલું? = નટવર મહેતા
કેવી રીતે બદલું? આઈનો કહે ચહેરો બદલ;
શબ્દો ખોવાયા ક્યાંક, કઈ રીતે લખું ગઝલ?
તુ મને ચાહે ન ચાહે તારી મરજી મારી સનમ;
હું તો તને હરદમ ચાહીશ,મારો ઇરાદો અટલ.
તને ભલે એમ લાગે છે કે હું કદી રડતો નથી;
છુપાવું હસીને રુદન,આંખોમાં જરૂરી નથી જલ.
એક પછી એક ચોકઠાં ય ગોઠવાતા નથી હવે;
ક્યાંક કંઈક ખૂટે છે, છે જિંદગી જિગ્સૉ પઝલ.
દુનિયા તો દુનિયા છે,આ દુનિયાને શું કહેવું?
છે આદત દુનિયાની એ કરશે દિલોમાં દખલ.
ઘાયલની તો ઘાયલ જાને બીજા ન જાને કોઈ રે!
સપના વાવી ઉછેરવાની છે ખયાલોની ફસલ.
લખી લખીને શું લખવું નટવર સાવ અમસ્તું?
સમજનારા સમજી જાય છે સાનમાં દરઅસલ.
સ્વપ્નનાં નગરમાં..=નટવર મહેતા
.
એક વાર તું મળી જાય સ્વપ્નનાં નગરમાં હરતા ફરતા;
તારી સાથે રાસ રમવા હું રાતોની રાતો જિંદગીભર જાગું.
એકવાર તું જો ધારે તો બધું જ તું મને આપી શકે સનમ;
નથી જોઈતું મને કંઈ હું તો ભિક્ષામાં બસ તારું દિલ માગું.
તારાથી વિખૂટાં પડ્યા પછી હું ય બદલાય ગયો છું એવો;
નથી ઓળખતો મને આયનો એ ય કરવા લાગ્યો છે ત્રાગું.
કહેવાય છે આ ઇશ્ક તો છે આગનો દરિયો, બળો કે ડૂબો;
બળીને કે ડૂબીને એક વાર એમાં હું ય એના ઊંડાણ તાગું.
તારા સિવાય કોને જઈને કહે '' બકો '' ઘાયલ દિલની વાત?
જ્યાં જ્યાં ગયો બચારો, મળ્યા એને સૌ અહીં સાવ લેભાગુ.
મૈ લબ્ઝોં સે કુછ ભી ઇઝહાર નહી કરતા,
મૈ લબ્ઝોં સે કુછ ભી ઇઝહાર નહી કરતા,
ઇસકા મતલબ યે નહી કે.. મૈ ઉસસે પ્યાર નહી કરતા..
ચાહતા હું મૈ ઉસે આજ ભી પર..
ઉસકી સોચ મે અપના વક્ત બેકાર નહી કરતા,
તમાસા ના બન જાયે કહી મેરા મોહબ્બત મેં,
ઇસલીયે અપને દર્દ કો અક્સર જાહીર નહી કરતાં..
જો ભી કુછ મીલા હૈ ઉસી મે ખુશ હુ મૈ,
ઉસકે લીયે ભગવાન સે તકરાર નહી કરતા..
પર.. કુછ તો બાત હૈ ઉસકી ફિતરત મૈં ઝાલીમ,
વરના, ઉસે ચાહને કી ખતા બાર-બાર નહી કરતાં.
. . .
નજરમાં રહે; = નટવર મહેતાનો
ક્યાં દિલમાં રહે સનમ, ક્યાં નજરમાં રહે;
હું ક્યાં કહું છું તું હરદમ મારા ઘરમાં રહે?
ડગલે ડગલે હું પડીશ તો કદાચ તું ય પડે;
ચાલ સનમ, મારી સાથે તું ય સફરમાં રહે.
પીવા દે તારી આંખોથી છલકાતો શરાબ;
ને પછી એની મસ્ત નશીલી અસરમાં રહે.
સુખ દુઃખ હરખ શોક વણાયા છે જિંદગીમાં;
બને તો મારી જિંદગીના હર અવસરમાં રહે.
તને જોયો નથી ઈશ્વર કદી મેં તો ય પૂજ્યો;
બની અખૂટ શ્રદ્ધા ભગવાન પથ્થરમાં રહે.
તને યાદ કરીને લખે તને વીસરવા નટવર;
મારી હર નજમનાં તું એક એક અક્ષરમાં રહે.
હવે આંસુ સારવાનો કોઇ અર્થ નથી..
હવે એમને જોવાનો કોઇ અર્થ નથી..
મને સમજી શકે એવું એમનું દિલ નથી..
એ તરછોડયા કરે અને........
એમને હું મજબુર કરું એ વાત મને મંજૂર નથી..
આંખો રડી.. .....દિલ રડયું......
હવે આંસુ સારવાનો કોઇ અર્થ નથી..
ભલે હું હાર્યો અને એ જીત્યા..પણ..
મારી હાર જેવો દમ એમની જીત માં નથી..
એમને પામી શકું.. એવી કોઇ રેખા મારા હાથમાં નથી..
પણ નસીબદાર તો એ નથી..
કેમ કે એમના નસીબમાં હું નથી !!
जन-गण-मन ये पूछ रहा है
जन-गण-मन ये पूछ रहा है दिल्ली की दीवारों से
कब तक हम गोली खायें सरकारी पहरेदारों से
सिंहासन खुद ही शामिल है अब तो गुंडागर्दी में
संविधान के हत्यारे हैं अब सरकारी वर्दी में
कोई भी निष्पक्ष नहीं है सब सत्ता के पण्डे हैं
आज पुलिस के हाथों में भी अत्याचारी डंडे हैं
संसद के सीने पर ख़ूनी दाग दिखाई देता है
पूरा भारत जलियांवाला बाग़ दिखाई देता है
आज का दिन
क्या यकीन किया जा सकता है
कि आज का दिन भी ऐतिहासिक होगा
अगर आज भी किसी डाक्टर ने भ्रूण का लिंग बताने
से इन्कार किया है
अगर आज कहीं नहीं हुई कन्या-भ्रूण-हत्या
तो आज का दिन ऐतिहासिक हो सकता है
आज का दिन इस लिए भी ऐतिहासिक हो सकता है
क्योंकि पूरे दाँत खोलकर हँसती हुई ग्यारह वर्ष
की लड़की
अकेले साइकिल सीखने निकली है
अनजान शहर में अकेली औरत ने
दफ्तर जाती किसी अकेली औरत से
ऐसे पुरुष का पता पूछा
जिसे पूछने वाली के सिवा कोई नहीं जानता
सोचने की बात यह है कि आज के दिन
अकेली औरत अगर सुरक्षित है
तो आज के दिन को ऐतिहासिक होने से कोई
रोक ही नहीं सकता
विश्वसनीय सूत्रों से थोड़ी आश्चर्यजनक
ख़बर से भी
मैं आज के दिन को ऐतिहासिक मानता हूँ
कि छ: महीने की जिस बच्ची ने शैया पर
आधी पल्टी ली थी और चोट खाई थी
आज उसी सात महीने की बच्ची ने
पहली बार पूरी पल्टी ली और चोट नहीं खाई
आज का दिन ऐतिहासिक ही नहीं अद्भुत भी है
पल्टी खाने के बाद सुना कि वह ख़ुद हँस भी दी
आज एक और घटना भी हुई है
जिसका मैं ख़ुद गवाह हूँ
कि साइकिल सीखने वाली ग्यारह वर्ष की
अकेली लड़की
चोट खा कर भी मुस्कुराती हुई लौटी है
अपने को हर जगह से बेफ़िक्र झाड़ती हुई
यक़ीन मानिए
आज का दिन कहीं सचमुच ऐतिहासिक न हो!
टूट सकते हैं मगर हम झुक नहीं सकते
सत्य का संघर्ष सत्ता से
न्याय लड़ता निरंकुशता से
अंधेरे ने दी चुनौती है
किरण अंतिम अस्त होती है
दीप निष्ठा का लिये निष्कंप
वज्र टूटे या उठे भूकंप
यह बराबर का नहीं है युद्ध
हम निहत्थे, शत्रु है सन्नद्ध
हर तरह के शस्त्र से है सज्ज
और पशुबल हो उठा निर्लज्ज
किन्तु फिर भी जूझने का प्रण
अंगद ने बढ़ाया चरण
प्राण-पण से करेंगे प्रतिकार
समर्पण की माँग अस्वीकार
दाँव पर सब कुछ लगा है, रुक नहीं सकते
टूट सकते हैं मगर हम झुक नहीं सकते !!!!!!
रविवार, 23 दिसंबर 2012
મારા ભાણેજ પાર્થ ના છબછબીયા
સુ આવોતો કઈ લાળ હોતો હશે કાઈ ? આ મારા અનીલ મામા સાંતિથી સુવા પણ નથી દેતા ,
सदस्यता लें
संदेश (Atom)